Arman, kendini bilgisayar oyununa vermiştir. Başka da birşey düşünmemektedir. Bir akşam, pc başındayken beynine sert bir tokat yemiş gibi olur. Silkelenir ve kendine(?) gelir. İkizlerimin babası abim miymiş. Nasıl olur der, biranda kendini içhesaplaşma ve öfke fırtınasının içinde bulur. Bundan sonra, ne yapması gerektiğini düşünür.
Ben artık nasılsa eşcinselim, kendi hallerine bıraksam abimle beraber mutlu mu olsalar; yoksa pusu kurup ikisini de bağlayıp uzak bir adaya bırakıp kaçsam mı, arada gider tekneyle bakarım; ya da abimi kaçırsam bir eve kapatsam, üç beş sene kendim ona ceza mı versem; bir iş gezisinde yanımda götürüp endüstri tipi fırınlara ve kazanlara mı atsam diye ihtimalleri düşünür, haince planlar yapmaktadır.
En sonunda, onu düelloya davet etmeye karar verir. Son zamanlarda çok bilgisayar oyunu oynamiş, o gece biranda asabı iyice bozulmuştur, ikizlerin babası olmadığını öğrenince adeta gözü dönmüştür. Sara krizine girip, etrafa şiddet saçan akıl hastaları gibidir.
Abisini arar, "Herşeyi biliyorum" der. "Gece yarisindan sonra, her zaman gittiğimiz basketbol sahasinda seninle buluşalım, erkeksen gelirsin, silahını da getir seni düelloya bekliyorum," der.
Silahını sakladığı yerden çıkarır, temizler. Oturup bol bol et yer. Kan çorbası filan içer, vahşi belgeseller seyreder, tarih kitapları karıştırır, düelloda hayatta kalma taktikleri düşünür. Hangi sürede, vaziyette, silahi tutma açısıyla hayatta kalır, kendi yaşama olasılıklarını hesaplar.
Beklenen an gelir, abi kardeş gece yarısından sonra düelloya başlarlar. 10 dakika sonunda abisinin cesedi ile başbaşadır Arman. Çok soğukkanlı bir şekilde 155 polisi arar. Düello yaptığını ve abisinin yaninda ölü olduğunu itiraf eder. Tutuklanır ve hapse girer. Arman, Lotus ve ikizleri artık uzun yıllar yalnız bırakmıştır.
No comments:
Post a Comment